Αψίμαρος

(;-706 μ.Χ.). Βυζαντινός αυτοκράτορας (698-705) που βασίλευσε ως Τιβέριος B’. Πριν τη βασιλεία του ήταν στρατηγός του Ιουστινιανού Β’ και κατόπιν θεματάρχης (δρουγγάριος) της επαρχίας των Κιβυρραιωτών (που αποτελούταν από την Καρία, Λυκία, Παμφυλία και τμήμα της Φρυγίας). Ο ίδιος έγινε αυτοκράτορας όταν στασίασαν τα πληρώματα του στόλου, ύστερα από μια αποτυχημένη εκστρατεία κατά των Αράβων στην Καρχηδόνα, και καθαίρεσαν τον Λεόντιο. Στη διάρκεια της αυτοκρατορίας του Α. δεν υπήρξαν σπουδαίες εξελίξεις ιστορικού ενδιαφέροντος, παρά μόνο οι μάχες που ηγήθηκε με επιτυχία ο αδελφός του Α., στρατηγός Hράκλειος. Εκθρονίστηκε το 705 από τον Ιουστινιανό Β’ που είχε την υποστήριξη των Βουλγάρων. Αποκεφαλίστηκε, μαζί με τον Λεόντιο, αφού προηγουμένως διαπομπεύτηκαν στον Ιππόδρομο της Κωνσταντινούπολης.